Spreuken 8:29-33

²⁹Toen Hij de zee haar grenzen stelde, Dat de wateren haar oevers niet zouden overschrijden; Toen Hij de fundamenten der aarde legde:

³⁰Was ik bij Hem als een troetelkind, Was ik elke dag zijn vermaak, Dartelde ik heel de tijd onder zijn ogen,

³¹Spelend op zijn wereldrond, En mij vermakend met de kinderen der mensen.

³²Welnu dan kinderen luistert naar mij; Gelukkig zij, die mijn wegen bewaren;

³³Hoort naar de lessen, weest wijs, en verwerpt ze niet. En de wacht houden aan de posten van mijn poorten.