Spreuken 17:17-24

¹⁷Een vriend laat altijd zijn genegenheid blijken, In tijd van nood toont hij zich als een broeder.

¹⁸Hoe kortzichtig de mens, die handslag geeft, En zich borg stelt voor zijn naaste.

¹⁹Wie op ruzie gesteld is, is op zonde gesteld; Wie hooghartig spreekt, zoekt zijn eigen val.

²⁰Een vals karakter zal geen zegen ondervinden; Wie zijn woorden verdraait, zal in het ongeluk storten.

²¹Wie een domoor verwekt heeft, heeft zich hartzeer bezorgd; De vader van een zot kent geen vreugde.

²²Een blij hart doet het lichaam goed, Neerslachtigheid verdort het gebeente.

²³De boze neemt een geschenk uit de buidel aan, Om de wegen van het recht te verdraaien.

²⁴De verstandige houdt de wijsheid voor ogen, De ogen van een domoor dwalen af naar de uithoeken der aarde.