Spreuken 14:18-32

¹⁸De onnozelen valt dwaasheid ten deel, De wijze wordt met kennis gekroond.

¹⁹De bozen moeten zich voor de deugdzamen buigen, De snoodaards voor de poorten der rechtvaardigen staan.

²⁰Zelfs bij zijn buur is een arme gehaat, Maar de vrienden van een rijkaard zijn talrijk.

²¹Een zondaar geeft niet om zijn naaste; Zalig hij, die zich over de armen ontfermt!

²²Wie kwaad beramen, geraken op een doolweg; Die op het goede bedacht zijn, ondervinden liefde en trouw.

²³Van alle inspanning komt gewin, Praten brengt alleen maar gebrek.

²⁴Bedachtzaamheid is de kroon der wijzen, Dwaasheid de krans der dommen.

²⁵Een betrouwbaar getuige redt mensenlevens; Maar wie leugen verspreidt, pleegt verraad.

²⁶Op het ontzag voor Jahweh mag de sterke vertrouwen, Ook zijn kinderen vinden daarin een toevlucht.

²⁷Het ontzag voor Jahweh is een bron van leven; Daardoor vermijdt men de strikken des doods.

²⁸Trots gaat een vorst op een talrijke bevolking, Gebrek aan volk is het eind van een heerser.

²⁹De lankmoedige is rijk aan doorzicht, De ongeduldige stapelt dwaasheden op.

³⁰Een kalme natuur doet het lichaam goed, Hartstocht is een kanker voor het gebeente.

³¹Die een arme verdrukt, smaadt zijn Schepper; Maar wie zich over hem ontfermt, brengt Hem eer.

³²Door zijn boosheid wordt de zondaar voortgejaagd, Maar de rechtvaardige vindt een toevlucht in zijn deugd.