Sentencoj 29:3-12

³Homo, kiu amas saĝon, ĝojigas sian patron; Sed kiu komunikiĝas kun malĉastulinoj, tiu disperdas sian havon.

⁴Reĝo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto ĝin ruinigas.

⁵Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton antaŭ liaj piedoj.

⁶Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj ĝojas.

⁷Virtulo penas ekkoni la aferon de malriĉuloj; Sed malvirtulo ne povas kompreni.

⁸Homoj blasfemantaj indignigas urbon; Sed saĝuloj kvietigas koleron.

⁹Se saĝa homo havas juĝan aferon kun homo malsaĝa, Tiam, ĉu li koleras, ĉu li ridas, li ne havas trankvilon.

¹⁰Sangaviduloj malamas senkulpulon; Sed virtuloj zorgas pri lia vivo.

¹¹Sian tutan koleron aperigas malsaĝulo; Sed saĝulo ĝin retenas.

¹²Se reganto atentas mensogon, Tiam ĉiuj liaj servantoj estas malvirtuloj.