14Se reĝo juĝas juste malriĉulojn, Lia trono fortikiĝas por ĉiam.
15Kano kaj instruo donas saĝon; Sed knabo, lasita al si mem, hontigas sian patrinon.
16Kiam altiĝas malvirtuloj, tiam multiĝas krimoj; Sed virtuloj vidos ilian falon.
17Punu vian filon, kaj li vin trankviligos, Kaj li donos ĝojon al via animo.
18Se ne ekzistas profetaj predikoj, tiam popolo fariĝas sovaĝa; Sed bone estas al tiu, kiu observas la leĝojn.
19Per vortoj sklavo ne instruiĝas; Ĉar li komprenas, sed ne obeas.
20Ĉu vi vidas homon, kiu tro rapidas kun siaj vortoj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
21Se oni de infaneco kutimigas sklavon al dorlotiĝado, Li poste fariĝas neregebla.
22Kolerema homo kaŭzas malpacojn, Kaj flamiĝema kaŭzas multajn pekojn.
23La fiereco de homo lin malaltigos; Sed humilulo atingos honoron.
24Kiu dividas kun ŝtelisto, tiu malamas sian animon; Li aŭdas la ĵuron kaj nenion diras.