Sentencoj 21:1-28

¹Kiel akvaj torentoj estas la koro de reĝo en la mano de la Eternulo: Kien Li volas, Li ĝin direktas.

²Ĉiuj vojoj de homo estas ĝustaj en liaj okuloj; Sed la Eternulo pesas la korojn.

³Plenumado de vero kaj justeco Estas al la Eternulo pli agrabla ol oferado.

⁴Fieraj okuloj kaj aroganta koro, Kulturaĵo de malvirtuloj, estas peko.

⁵La entreprenoj de diligentulo donas nur profiton; Sed ĉiu trorapidado kondukas nur al manko.

⁶Akirado de trezoroj per lango mensogema Estas vanta bloveto, retoj de morto.

⁷La rabo de malvirtuloj atakos ilin mem; Ĉar ili ne volis fari justaĵon.

⁸Malrekta estas la vojo de homo kulpa; Sed la agado de purulo estas ĝusta.

⁹Pli bone estas loĝi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.

¹⁰La animo de malvirtulo deziras malbonon; Lia proksimulo ne estas favorata de li.

¹¹Kiam blasfemanto estas punata, senspertulo fariĝas pli saĝa; Kaj kiam oni instruas saĝulon, li akiras prudenton.

¹²La Justulo rigardas la domon de malvirtulo, Kaj Li faligas malvirtulojn en malbonon.

¹³Se iu ŝtopas sian orelon kontraŭ kriado de malriĉulo, Li ankaŭ vokos kaj ne estos aŭskultata.

¹⁴Sekreta donaco kvietigas koleron, Kaj donaco en la sinon, fortan furiozon.

¹⁵Farado de justaĵo estas ĝojo por la virtulo Kaj teruro por la malbonaguloj.

¹⁶Homo, kiu erarforiĝis de la vojo de prudento, Ekloĝos en komunumo de mortintoj.

¹⁷Kiu amas gajecon, tiu havos mankon; Kiu amas vinon kaj oleon, tiu ne estos riĉa.

¹⁸La malvirtulo estos liberiga anstataŭo por la virtulo, Kaj malpiulo por piuloj.

¹⁹Pli bone estas loĝi en lando dezerta, Ol kun malpacema kaj kolerema edzino.

²⁰Ĉarma trezoro kaj oleo estas en la domo de saĝulo; Sed homo malsaĝa ĉion englutas.

²¹Kiu celas justecon kaj bonecon, Tiu trovos vivon, justecon, kaj honoron.

²²Kontraŭ urbon de fortuloj eliras saĝulo, Kaj li faligas ĝian fortan fortikaĵon.

²³Kiu gardas sian buŝon kaj sian langon, Tiu gardas sian animon kontraŭ malfeliĉoj.

²⁴Fiera malbonulo, kiun oni nomas blasfemulo, Agas kun kolero kaj malboneco.

²⁵La deziro de mallaborulo lin mortigas, Ĉar liaj manoj ne volas labori.

²⁶Tuttage li forte deziras; Sed virtulo donas kaj ne rifuzas.

²⁷Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo; Kiom pli, kiam li ĝin alportas kiel pekoferon!

²⁸Mensoga atestanto pereos; Sed homo, kiu mem aŭdis, parolos por ĉiam.