Sentencoj 17:15-28

¹⁵Kiu pravigas malvirtulon, kaj kiu malpravigas virtulon, Ambaŭ estas abomenaĵo por la Eternulo.

¹⁶Por kio servas mono en la mano de malsaĝulo? Ĉu por aĉeti saĝon, kiam li prudenton ne havas?

¹⁷En ĉiu tempo amiko amas, Kaj li fariĝas frato en mizero.

¹⁸Homo malsaĝa donas manon en manon, Kaj garantias por sia proksimulo.

¹⁹Kiu amas malpacon, tiu amas pekon; Kiu tro alte levas sian pordon, tiu serĉas pereon.

²⁰Malica koro ne trovos bonon; Kaj kiu havas neĝustan langon, tiu enfalos en malfeliĉon.

²¹Kiu naskas malsaĝulon, tiu havas ĉagrenon; Kaj patro de malprudentulo ne havos ĝojon.

²²Ĝoja koro estas saniga; Kaj malĝoja spirito sekigas la ostojn.

²³Kaŝitajn donacojn akceptas malvirtulo, Por deklini la vojon de la justeco.

²⁴Antaŭ la vizaĝo de prudentulo estas saĝo; Sed la okuloj de malsaĝulo estas en la fino de la tero.

²⁵Filo malsaĝa estas ĉagreno por sia patro, Kaj malĝojo por sia patrino.

²⁶Ne estas bone suferigi virtulon, Nek bati noblulon, kiu agas juste.

²⁷Kiu ŝparas siajn vortojn, tiu estas prudenta; Kaj trankvilanimulo estas homo saĝa.

²⁸Eĉ malsaĝulo, se li silentas, estas rigardata kiel saĝulo; Kaj kiel prudentulo, se li tenas fermita sian buŝon.