1Intellectus David, cum esset in spelunca, oratio.
2Voce mea ad Dominum clamavi, voce mea ad Dominum deprecatus sum.
3Effundo in conspectu ejus orationem meam, et tribulationem meam ante ipsum pronuntio:
4in deficiendo ex me spiritum meum, et tu cognovisti semitas meas. In via hac qua ambulabam absconderunt laqueum mihi.
5Considerabam ad dexteram, et videbam, et non erat qui cognosceret me: periit fuga a me, et non est qui requirat animam meam.
6Clamavi ad te, Domine; dixi: Tu es spes mea, portio mea in terra viventium.