Psalmaro 78:36-69

³⁶Sed ili flatis al Li per sia buŝo, Kaj per sia lango ili mensogis al Li;

³⁷Ĉar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.

³⁸Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.

³⁹Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.

⁴⁰Kiom da fojoj ili ĉagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!

⁴¹Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.

⁴²Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,

⁴³Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;

⁴⁴Kiam Li ŝanĝis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.

⁴⁵Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin manĝis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;

⁴⁶Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;

⁴⁷Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;

⁴⁸Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn paŝtatarojn al fulmo;

⁴⁹Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Taĉmenton da malbonaj anĝeloj.

⁵⁰Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne ŝirmis kontraŭ la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;

⁵¹Li mortigis ĉiun unuenaskiton en Egiptujo, La komencajn fortojn en la tendoj de Ĥam.

⁵²Kaj Li kondukis kiel ŝafojn Sian popolon, Kaj Li kondukis ilin kiel paŝtataron tra la dezerto;

⁵³Li kondukis ilin en sendanĝereco, kaj ili ne timis, Kaj iliajn malamikojn kovris la maro;

⁵⁴Kaj Li venigis ilin al Sia sankta limo, Al tiu monto, kiun akiris Lia dekstra mano;

⁵⁵Li forpelis antaŭ ili popolojn, Lote disdonis ilian heredon, Kaj loĝigis en iliaj tendoj la tribojn de Izrael.

⁵⁶Sed ili incitis kaj ĉagrenis Dion la Plejaltan, Kaj Liajn leĝojn ili ne observis;

⁵⁷Ili defalis kaj perfidiĝis, kiel iliaj patroj, Returniĝis, kiel malfidinda pafarko;

⁵⁸Ili kolerigis Lin per siaj altaĵoj, Kaj per siaj idoloj ili Lin incitis.

⁵⁹Dio aŭdis kaj flamiĝis, Kaj forte ekindignis kontraŭ Izrael;

⁶⁰Li forlasis Sian loĝejon en Ŝilo, La tendon, en kiu Li loĝis inter la homoj;

⁶¹Kaj Li fordonis en malliberecon Sian forton, Kaj Sian majeston en la manon de malamiko;

⁶²Kaj Li elmetis al glavo Sian popolon, Kaj kontraŭ Sia heredo Li flamiĝis.

⁶³Ĝiajn junulojn formanĝis fajro, Kaj ĝiaj junulinoj ne estis prikantataj;

⁶⁴Ĝiaj pastroj falis de glavo, Kaj ĝiaj vidvinoj ne ploris.

⁶⁵Sed mia Sinjoro vekiĝis kiel dormanto, Kiel fortulo, vigligita de vino.

⁶⁶Kaj Li batis ĝiajn malamikojn malantaŭen: Eternan malhonoron Li donis al ili.

⁶⁷Kaj Li malŝatis la tendon de Jozef, Kaj la tribon de Efraim Li ne elektis;

⁶⁸Sed Li elektis la tribon de Jehuda, La monton Cion, kiun Li ekamis;

⁶⁹Kaj Li konstruis Sian sanktejon kiel monton, Kaj kiel la teron Li fortikigis ĝin por ĉiam.