Psalmaro 25:1-12

¹De David. Al Vi, ho Eternulo, mi levas mian animon.

²Ho mia Dio, Vin mi fidas; Ne lasu min hontiĝi; Ne lasu, ke miaj malamikoj moku pri mi.

³Ĉar neniu el tiuj, kiuj esperas al Vi, hontiĝos; Nur tiuj hontiĝos, kiuj forlasas Vin senpripense.

⁴Viajn vojojn, ho Eternulo, montru al mi; Instruu min sekvi Vian iradon.

⁵Gvidu min en Via vero kaj lernigu min, Ĉar Vi estas la Dio, kiu min helpas; Al Vi mi esperas ĉiun tagon.

⁶Rememoru, ho Eternulo, Vian kompatemecon kaj Vian favorkorecon, Ĉar ili estis de ĉiam.

⁷La pekojn de mia juneco kaj miajn krimojn ne rememoru; Laŭ Via favorkoreco rememoru min, Pro Via boneco, ho Eternulo!

⁸Bona kaj justa estas la Eternulo, Tial Li montras al pekantoj la vojon.

⁹Li gvidas la humilulojn en justeco, Kaj instruas al la humiluloj Siajn vojojn.

¹⁰Ĉiuj vojoj de la Eternulo estas favorkoreco kaj fideleco al tiuj, Kiuj observas Lian interligon kaj Liajn leĝojn.

¹¹Pro Via nomo, ho Eternulo, pardonu al mi mian pekon, Ĉar ĝi estas granda.

¹²Al ĉiu homo, kiu timas la Eternulon, Li montras la vojon, kiun tiu devas elekti.