1مزمور داود ای خداوند بسوی تو جان خود رابرمی افرازم. ای خدای من بر تو توکل می‌دارم.
2پس مگذار که خجل بشوم و دشمنانم بر من فخر نمایند.
3بلی هر‌که انتظار تو می‌کشدخجل نخواهد شد. آنانی که بی‌سبب خیانت می‌کنند خجل خواهند گردید.
4ای خداوندطریق های خود را به من بیاموز و راههای خویش را به من تعلیم ده.
5مرا به راستی خود سالک گردان و مرا تعلیم ده زیرا تو خدای نجات من هستی. تمامی روز منتظر تو بوده‌ام.
6ای خداونداحسانات و رحمت های خود را بیاد آور چونکه آنها از ازل بوده است.
7خطایای جوانی وعصیانم را بیاد میاور. ای خداوند به رحمت خودو به‌خاطر نیکویی خویش مرا یاد کن.
8خداوندنیکو و عادل است. پس به گناه کاران طریق راخواهد آموخت.
9مسکینان را به انصاف رهبری خواهد کرد و به مسکینان طریق خود را تعلیم خواهد داد.
10همه راههای خداوند رحمت وحق است برای آنانی که عهد و شهادات او را نگاه می‌دارند.
11ای خداوند به‌خاطر اسم خود، گناه مرابیامرز زیرا که بزرگ است.
12کیست آن آدمی که از خداوند می‌ترسد؟ او را بطریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت.
مزامیر 25
مزامیر 25:1-12