1Tab Jiesoe ekgo matlab ke kaahaanie kahies tjela log ke siekhaawe ke kie hardam praatna kare ke tjaahie biena hiemmat haare.
2„Ek sahar me ekgo djadj raha. Oe Parmeswar aur manai se be-gam raha.
3Aur oe sahar me bhie ekgo wiedhwa raha. Oe eksoer okar paas djaaike ose bolat raha kie: ‘Hamaar aur hamaar doesman ke bietj me faisala kar dewo.’
4Koetjh tem khaatien oe djadj na maangat raha soene. Bakie baad me oe sotjies kie: ‘Hamme Parmeswar se aur manai se koetjh ke gam na hai.
5Bakie ie aurat hamme etana thaka deis hai kie ham aur aage na sahie paabe. Bestar hai kie ham okar khaatien faisala kar dei.’ ”
6Aur oe bolies: „Soenle kharaab djadj ka bolies?
7Djab oe aise karie, tab Parmeswar kaise aapan tjoenal waalan khaatien na faisala kariega? Oesab to raat dien oke bolaawe hai! Oe djaroer na oesabke derie talak agorwaai!
8Ham toelogse satj boliela kie oe halieje se oesabke khaatien faisala kariega. Bakie djab iensaan ke Beta dhartie par lautke aaiga, tab oe aisan bieswaas paaiga djaise oe wiedhwa ke kie na?”
9Oe phien ekgo matlab ke kaahaanie bataawe lagal. Oe maangat raha samdjhaawe kie koetjh manai aapan kasoer na dekhe hai aur oesab doesar koi ke khaalie niehaare hai.
10Ohie se oe bolies: „Ek dien doeigo aadmie Jeroesaalem sahar gail Parmeswar ke mahal me praatna kare khaatien. Ekgo Fariesie raha aur ekwa baimaan djoetie ke paisa lewe waala raha.
11Tab Fariesie aaike hoewa khara hoike praatna kare lagal: ‘Parmeswar, ham toke dhanbaad deila kie ham na djaise doesar manai log baatie. Oesab to kharaab hai, koi ke samaan harap lewe hai aur aapan biaah ke waada toere hai. Aur ham khoesie baatie kie ham na djaise ie baimaan djoetie lewe waala baatie.
12Hapta me ham doei dafe rodja kie to bhoekha rahiela, aur ham aapan kamaai me se daswa hiessa tore khaatien alag kariela.’
13Djoetie ke paisa lewe waala paatjhe me bhie thara raha. Oe aapan paap pastaat raha aur oke hiau na raha oeppar taake ke. Oe tjhaatie par piet-pietke bolies: ‘Parmeswar djie, ham paapie baatie. Hamke daaja karo.’ ”
14Aur Jiesoe bolies: „Soen, ie aadmie ghare djaaike Parmeswar ke aakhie me be-kasoer hoi gail raha. Oe paap ke tjhama paais raha, bakie Fariesie tjhama na paais raha. Dje apane ke barka maane hai, oe nietja karal djaaiga. Aur dje apane ke nietja samdjhe hai, oe barka karal djaaiga.”
15Ek dien koetjh manai log aapan tjhota larkan ke Jiesoe ke paas laais. Oesab maangat raha kie oe haath dharke larkan ke aasier-baat dewe. Bakie djab tjela log dekhies, tab maai-baap ke daate lagal.
16Tab Jiesoe larkan ke aapan paas bolaais aur tjela log se bolies: „Tjhota larkan ke na rok bakie aawan de! Parmeswar ke raadj aisan tjhota larkan khaat hai.
17Dhiaan se soen. Djab toelog Parmeswar ke baat na maange hai soene djaise ekgo tjhota larka, tab toelog okar raadj me kabhie na djaai sakiehe!”
18Ek dien ekgo oetja dardja waala aadmie Jiesoe se poetjhies kie: „Maastar djie, aap to bhala aadmie baato. Aap hamse bol sake hai ka kare ke tjaahie hardam khaatien Parmeswar ke saath rahe ke?”
19Tab oe bolies: „Toe kaahe ke bolle kie ham bhala baatie? Khaalie Parmeswar bhala hai.
20Toe djaane hai kie Parmeswar ke kaanoen me liekhal hai kie toke na tjaahie aapan biaah toere ke, koi ke djaan maare ke, tjorie kare ke, koi ke abdjas lagaawe ke, aur toelogke tjaahie aapan maai-baap ke ieddjat kare ke.”
21Tab aadmie bolies: „Ie sab baat ham tjhotahie se karte aaila.”
22Tab oe ie baat soenke bolies: „Toke khaalie ek tjiedj kamtie hai. Aapan sab tjiedj betjke aur paisa garieb log ke baat de, tab toke swarag ke dhan mielie. Aur hamaar paas aaw hamaar tjela bane khaatien.”
23Bakie djab aadmie ie baat soenies, tab oke bahoet oedaas bhail. Oe to bahoet dhanie raha.
24Tab Jiesoe oke taakke bolies: „Dhanie waalan khaatien moeskiel hai Parmeswar ke raadj me bhiettar djaai khaatien.
25Ekgo oet khaatien auro sahadj hai ekgo soei ke hol me djaai ke.”
26Tab hoewa ke manai log bolies: „Tab ke sadja me se batjke hardam khaatien Parmeswar ke saath rahie sakie?”
27Tab oe bolies: „Djaun iensaan na kar paai, oe tjiedj Parmeswar kar paaiga.”
28Tab Petras bolies: „Dekh, hamlog to aapan sab tjiedj tjhorke tor tjela ban gailie.”
29Tab oe bolies: „Ha, aur ham toelogse satj boliela kie har ek djaun aapan ghar-dwaar, aurat, bhaai-bahien, maai-baap, kie to larkan tjhor dei Parmeswar ke raadj ke khoes khabar soenaawe khaatien,
30oke ie tem me ese auro djaada mieliega. Aur aane waala djoeg me oe sada ke lieje Parmeswar ke saath rahiega.”
31Ekare baad Jiesoe aapan baara tjela log ke alag karke bolies kie: „Soen, ab hamlog tjalie Jeroesaalem. Aur Parmeswar ke sanesian ke sab baat iensaan ke Beta ke biese me poera hoi djaaiga.
32Hoewa par ham doesar djaat log ke haath me saup dewal djaab. Oesab hamme hasiega, bedjatie kariega aur hamaar oeppar thoekiega.
33Oesab hamme tjamotie se pietiega aur maar dhaariega. Tab tiesara dien par ham djie oethab.”
34Bakie tjela log na samadjh paais. Ie baat ke matlab to oesabke khaatien tjhiepal raha.
35Tab Jiesoe Jerieko sahar lage pahoetjal. Hoewa par ekgo andha daam lage baithke bhiekhmaangat raha.
36Djab oe soenies kie dher manai paas howe hai, tab poetjhies: „Hia ka howe hai?”
37Tab koi bolies kie: „Naasaaret sahar ke Jiesoe paas howe hai.”
38Tab oe tjiellaaike bole lagal kie: „He Jiesoe, raadja Daawied ke aulaad, hamme daaja karo!”
39Bakie djaun aadmie log aage paas howat raha, oesab oke daatke bolies: „Tjoep! Aise na tjiella!” Bakie oe auro djor se bolaawe lagal: „Daawied ke aulaad, hamme daaja karo!”
40Tab Jiesoe khara hoike bolies: „Oke hia laaw.” Djab andha aail, tab Jiesoe poetjhies:
41„Ham tor khaat kaun tjiedj karie?” Tab aadmie bolies: „Prabhoe djie, ham maangiela dekhe.”
42Tab oe bolies: „Ab se dekhe lag! Tor bieswaas dwaara toe attjha hoi gaile hai.”
43Aadmie toerant dekhe lagal aur Parmeswar ke goen gaaike Jiesoe ke saath tjale lagal. Tab manai log dekhke Parmeswar ke goen bhie gaawe lagal.
