14کسیکه از بخششهای فریبنده خود فخرمی کند، مثل ابرها و باد بیباران است.
15با تحمل داور را به رای خود توان آورد، وزبان ملایم، استخوان را میشکند.
16اگر عسل یافتی بقدر کفایت بخور، مبادا ازآن پر شده، قی کنی.
17پای خود را از زیاد رفتن به خانه همسایه ات باز دار، مبادا از تو سیر شده، از تونفرت نماید.
18کسیکه درباره همسایه خود شهادت دروغ دهد، مثل تبرزین و شمشیر و تیر تیز است.
19اعتماد بر خیانتکار در روز تنگی، مثل دندان کرم زده و پای مرتعش میباشد.
20سراییدن سرودها برای دلتنگ، مثل کندن جامه در وقت سرما و ریختن سرکه بر شوره است.
21اگر دشمن تو گرسنه باشد او را نان بخوران، و اگر تشنه باشد او را آب بنوشان،
22زیرا اخگرها بر سرش خواهی انباشت، وخداوند تو را پاداش خواهد داد.
23چنانکه باد شمال باران میآورد، همچنان زبان غیبتگو چهره را خشمناک میسازد.
24ساکن بودن در گوشه پشت بام بهتر است ازبودن با زن جنگجو در خانه مشترک.
25خبر خوش از ولایت دور، مثل آب سردبرای جان تشنه است.