3Бинобар ин Исо ба онҳо чунин масалро гуфт:
4«Фарз мекунем, ки нафаре аз шумо сад сар гӯсфанд дораду якеашро гум мекунад. Магар наваду нӯҳтоашро дар чарогоҳ гузошта, то ёфтани он гӯсфанди гумшуда аз пайи вай намеравад?
5Ва чун ёбад, бо хурсандӣ онро болои кифтонаш бардошта
6ба хонааш меояд ва дӯстону ҳамсояҳояшро ҷеғ зада мегӯяд: „Бо ман хурсандӣ кунед. Ман гӯсфанди гумшудаамро ёфтам“.
Луқо 15
Луқо 15:3-6