ЛУКАША 22:43-49

⁴³І зьявіўся Яму анёл зь нябёсаў і мацаваў Яго.

⁴⁴І ў змаганьні ўнутраным руплівей маліўся; і быў пот Ягоны, як кроплі крыві, што падалі на зямлю.

⁴⁵Устаўшы з малітвы, Ён прыйшоў да вучняў, і застаў іх у сьне ад смутку,

⁴⁶і сказаў ім: што вы сьпіце? устаньце і малецеся, каб ня ўпасьці ў спакусу.

⁴⁷Калі Ён яшчэ казаў гэта, паявіліся людзі, а наперадзе іх ішоў адзін з дванаццацёх, называны Юда, і ён падышоў да Ісуса, каб пацалаваць Яго. Бо ён такі даў ім знак: каго я пацалую, Той і ёсьць.

⁴⁸А Ісус сказаў яму: Юда ці цалаваньнем выдаеш Сына Чалавечага?

⁴⁹Тыя, што былі зь Ім, бачачы, да чаго ўсё ідзе, сказалі Яму: Госпадзе! ці ня ўдарыць нам мечам?