Psalmen 139:1-19

¹Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Jahweh, Gij doorschouwt mij volmaakt, Gij zijt het, die mij doorgrondt;

²Gij kent mijn zitten en staan, En verstaat mijn gedachten van verre.

³Gij meet mijn lopen en liggen, Zijt met al mijn wegen vertrouwd;

⁴Ja, er komt geen woord op mijn tong, Of Gij kent het nauwkeurig, o Jahweh!

⁵Gij omsluit mij van achter en voren, En houdt mij geheel in uw hand.

⁶Te wonderlijk is mij uw weten, Te hoog: ik kan het niet vatten.

⁷Waar zou ik ooit uw geest ontlopen, Uw aanschijn kunnen ontvluchten?

⁸Stijg ik ten hemel: Gij zijt er; Daal ik in het dodenrijk af: Gij zijt er!

⁹Sla ik de wieken als het morgenrood uit, En laat ik mij neer aan de grenzen der zee:

¹⁰Ook daar nog leidt mij uw hand, En houdt uw rechter mij vast.

¹¹Al zeg ik: Ha, de duisternis zal mij bedekken, De nacht mij verschuilen:

¹²Dan maakt duisternis zelfs het niet donker voor U, Straalt de nacht als de dag, het donker als licht!

¹³Want Gij hebt mijn nieren geschapen, Mij in de schoot van mijn moeder gevormd:

¹⁴Ik dank U voor het ontzaglijk wonder van mijn ontstaan, En voor uw heerlijke werken.

¹⁵Gij hebt ook mijn ziel zorgvuldig gekend, En mijn gebeente bleef voor U niet verborgen, Toen ik in dat geheimvolle oord werd geschapen, Kunstig bewerkt in de diepten der aarde.

¹⁶Uw ogen hebben mijn vormeloze leden aanschouwd, In uw boek stonden ze allen beschreven: Ook de dagen, waarop ze werden gemaakt, Voordat er nog één van bestond.

¹⁷Maar hoe ondoorgrondelijk zijn ùw gedachten voor mij, Hoe overweldigend is haar getal, o mijn God;

¹⁸Ga ik ze tellen, ze zijn talrijker nog dan het zand, En als ik ontwaak, is mijn geest met U bezig!

¹⁹Dood dan de bozen, o God, En laat de bloeddorstigen ver van mij blijven: