Psalmaro 89:30-52

³⁰Se liaj filoj forlasos Mian instruon Kaj ne iros laŭ Miaj leĝoj;

³¹Se Miajn decidojn ili malplenumos Kaj Miajn ordonojn ili ne observos:

³²Tiam Mi per bastono punos ilian pekon Kaj per batoj ilian krimon;

³³Sed Mian favoron Mi ne forprenos de li, Kaj Mian fidelecon Mi ne perfidos;

³⁴Mi ne malplenumos Mian interligon, Kaj tion, kio eliris el Mia buŝo, Mi ne ŝanĝos.

³⁵Unu aferon Mi ĵuris per Mia sankteco: Mi ne perfidos al David;

³⁶Lia semo estos eterna, Kaj lia trono estos kiel la suno antaŭ Mi.

³⁷Kiel la luno, ĝi staros eterne, Kaj kiel la atestulo en la ĉielo ĝi estos fidinda. Sela.

³⁸Sed nun Vi forpuŝis kaj malestimis, Vi koleris Vian sanktoleiton.

³⁹Vi disigis la interligon kun Via sklavo, Ĵetis sur la teron lian kronon.

⁴⁰Vi detruis ĉiujn liajn barilojn, Ruinigis liajn fortikaĵojn.

⁴¹Prirabas lin ĉiuj pasantoj; Li fariĝis mokataĵo por siaj najbaroj.

⁴²Vi altigis la dekstran manon de liaj malamikoj, Vi ĝojigis ĉiujn liajn kontraŭulojn.

⁴³Vi returnis la tranĉon de lia glavo, Kaj ne subtenis lin en la milito.

⁴⁴Vi forigis lian brilon, Kaj lian tronon Vi ĵetis sur la teron.

⁴⁵Vi mallongigis la tagojn de lia juneco, Vi kovris lin per honto. Sela.

⁴⁶Ĝis kiam, ho Eternulo, Vi kaŝos Vin senĉese Kaj Via kolerego brulos kiel fajro?

⁴⁷Ho, rememoru, kia estas la daŭro de mia vivo, Por kia vantaĵo Vi kreis ĉiujn homidojn.

⁴⁸Kiu homo vivas kaj neniam vidos morton, Savos sian animon de la mano de Ŝeol? Sela.

⁴⁹Kie estas Viaj antaŭaj favorfaroj, mia Sinjoro, Pri kiuj Vi ĵuris al David per Via fideleco?

⁵⁰Rememoru, mia Sinjoro, la malhonoron de Viaj sklavoj, Kiun mi portas en mia brusto de ĉiuj multaj popoloj,

⁵¹Kaj per kiu malhonoras Viaj malamikoj, ho Eternulo, Per kiu ili malhonoras la paŝosignojn de Via sanktoleito.

⁵²Glorata estu la Eternulo eterne. Amen, kaj Amen!