Psalmaro 77:1-11

¹Al la ĥorestro. Por Jedutun. Psalmo de Asaf. Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

²En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

³Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.

⁴Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

⁵Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

⁶Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

⁷Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

⁸Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

⁹Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

¹⁰Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

¹¹Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.