20Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.
21Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,
22Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.
23Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.
24Per Via konsilo Vi min kondukas, Kaj poste Vi akceptas min kun honoro.