Psalmaro 49:5-14

⁵Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,

⁶Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?

⁷Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li

⁸(Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),

⁹Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.

¹⁰Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.

¹¹Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.

¹²Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.

¹³Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. Sela.

¹⁴Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon.