114Vi estas mia ŝirmo kaj ŝildo; Vian vorton mi fidas.
115Foriĝu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.
116Subtenu min laŭ Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.
117Fortikigu min, ke mi saviĝu, Kaj mi ĉiam havos plezuron de Viaj leĝoj.
118Vi forpuŝas ĉiujn, kiuj dekliniĝas de Viaj leĝoj, Ĉar ilia falsaĵo estas mensoga.
119Kiel skorion Vi forĵetas ĉiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.
120De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn juĝojn mi timas.
121Mi faris juĝon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.
122Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.
123Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.
124Agu kun Via sklavo laŭ Via boneco, Kaj Viajn leĝojn instruu al mi.
125Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.
126Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian leĝon.
127Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, eĉ ol puran oron.
128Tial mi estimas ĉiujn Viajn ordonojn, Ĉiun vojon de malvero mi malamas.
129Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.
130Malkaŝo de Via vorto klerigas, Ĝi prudentigas simplanimulojn.
131Mi malfermas mian buŝon kaj enspiras, Ĉar mi deziregas Viajn ordonojn.
132Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.
133Direktu miajn paŝojn laŭ Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.
134Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.
135Lumu per Via vizaĝo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn leĝojn.
136Torentojn da akvo elverŝas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.
137Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj juĝoj.
138Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.
139Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.
140Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.
141Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.
142Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.
143Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.
144La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.
145Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.
146Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.
147Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.
148Antaŭ la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekiĝas, Por ke mi meditu pri Via vorto.
149Mian voĉon aŭskultu, laŭ Via boneco, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
150Alproksimiĝas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via leĝo.
151Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj ĉiuj Viaj ordonoj estas vero.
152De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por ĉiam.
153Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, Ĉar Vian instruon mi ne forgesis.
154Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laŭ Via vorto lasu min vivi.
155Malproksima de malvirtuloj estas savo, Ĉar ili ne ŝatas Viajn leĝojn.
Psalmaro 119
Psalmaro 119:114-155