Psalmów 16:1-11

¹Miktam Dawida. Strzeż mnie, o Boże, bo tobie ufam.

²Moja dusza mówi do PANA: Ty jesteś moim Panem, a moja dobroć nie przynosi ci żadnej korzyści;

³Lecz świętym, którzy są na ziemi, i szlachetnym, w których całe moje upodobanie.

⁴Rozmnożą się boleści tych, którzy chodzą za obcymi bogami. Nie złożę im ofiar z krwi i nie wymówię ich imion swoimi ustami.

⁵PAN jest udziałem mego dziedzictwa i kielicha; ty strzeżesz mojego losu.

⁶Sznury miernicze wyznaczyły mi przyjemne miejsca i miłe jest moje dziedzictwo.

⁷Będę błogosławił PANA, który udzielił mi rady, bo nawet w nocy pouczają mnie moje nerki.

⁸Stawiam PANA zawsze przed oczami; skoro on jest po mojej prawicy, nie zachwieję się.

⁹Dlatego cieszy się moje serce i raduje się moja chwała, a moje ciało będzie spoczywać bezpiecznie.

¹⁰Nie zostawisz bowiem mojej duszy w piekle ani nie dopuścisz swemu Świętemu doznać zniszczenia.

¹¹Dasz mi poznać drogę życia, pełnię radości przed twoim obliczem, rozkosze po twojej prawicy na wieki.