రోమిణః 3:4-19

⁴కేనాపి ప్రకారేణ నహి| యద్యపి సర్వ్వే మనుష్యా మిథ్యావాదినస్తథాపీశ్వరః సత్యవాదీ| శాస్త్రే యథా లిఖితమాస్తే, అతస్త్వన్తు స్వవాక్యేన నిర్ద్దోషో హి భవిష్యసి| విచారే చైవ నిష్పాపో భవిష్యసి న సంశయః|

⁵అస్మాకమ్ అన్యాయేన యదీశ్వరస్య న్యాయః ప్రకాశతే తర్హి కిం వదిష్యామః? అహం మానుషాణాం కథామివ కథాం కథయామి, ఈశ్వరః సముచితం దణ్డం దత్త్వా కిమ్ అన్యాయీ భవిష్యతి?

⁶ఇత్థం న భవతు, తథా సతీశ్వరః కథం జగతో విచారయితా భవిష్యతి?

⁷మమ మిథ్యావాక్యవదనాద్ యదీశ్వరస్య సత్యత్వేన తస్య మహిమా వర్ద్ధతే తర్హి కస్మాదహం విచారేఽపరాధిత్వేన గణ్యో భవామి?

⁸మఙ్గలార్థం పాపమపి కరణీయమితి వాక్యం త్వయా కుతో నోచ్యతే? కిన్తు యైరుచ్యతే తే నితాన్తం దణ్డస్య పాత్రాణి భవన్తి; తథాపి తద్వాక్యమ్ అస్మాభిరప్యుచ్యత ఇత్యస్మాకం గ్లానిం కుర్వ్వన్తః కియన్తో లోకా వదన్తి|

⁹అన్యలోకేభ్యో వయం కిం శ్రేష్ఠాః? కదాచన నహి యతో యిహూదినో ఽన్యదేశినశ్చ సర్వ్వఏవ పాపస్యాయత్తా ఇత్యస్య ప్రమాణం వయం పూర్వ్వమ్ అదదామ|

¹⁰లిపి ర్యథాస్తే, నైకోపి ధార్మ్మికో జనః|

¹¹తథా జ్ఞానీశ్వరజ్ఞానీ మానవః కోపి నాస్తి హి|

¹²విమార్గగామినః సర్వ్వే సర్వ్వే దుష్కర్మ్మకారిణః| ఏకో జనోపి నో తేషాం సాధుకర్మ్మ కరోతి చ|

¹³తథా తేషాన్తు వై కణ్ఠా అనావృతశ్మశానవత్| స్తుతివాదం ప్రకుర్వ్వన్తి జిహ్వాభిస్తే తు కేవలం| తేషామోష్ఠస్య నిమ్నే తు విషం తిష్ఠతి సర్ప్పవత్|

¹⁴ముఖం తేషాం హి శాపేన కపటేన చ పూర్య్యతే|

¹⁵రక్తపాతాయ తేషాం తు పదాని క్షిప్రగాని చ|

¹⁶పథి తేషాం మనుష్యాణాం నాశః క్లేశశ్చ కేవలః|

¹⁷తే జనా నహి జానన్తి పన్థానం సుఖదాయినం|

¹⁸పరమేశాద్ భయం యత్తత్ తచ్చక్షుషోరగోచరం|

¹⁹వ్యవస్థాయాం యద్యల్లిఖతి తద్ వ్యవస్థాధీనాన్ లోకాన్ ఉద్దిశ్య లిఖతీతి వయం జానీమః| తతో మనుష్యమాత్రో నిరుత్తరః సన్ ఈశ్వరస్య సాక్షాద్ అపరాధీ భవతి|