6اینک انسان در خیال رفتار می‌کند و محض بطالت مضطرب می‌گردد. ذخیره می‌کند و نمی داند کیست که ازآن تمتع خواهد برد.
7و الان‌ای خداوند برای چه منتظر باشم؟ امید من بر تو می‌باشد.
8مرا از همه گناهانم برهان و مرا نزد جاهلان عار مگردان.
9من گنگ بودم وزبان خود را باز نکردم زیرا که تو این را کرده‌ای.
مزامیر 39
مزامیر 39:6-9