2جان من در خداوند فخر خواهد کرد. مسکینان شنیده، شادی خواهند نمود.
3خداوندرا با من تکبیر نمایید. نام او را با یکدیگربرافرازیم.
4چون خداوند را طلبیدم مرامستجاب فرمود و مرا از جمیع ترسهایم خلاصی بخشید.
5بسوی او نظر کردند و منور گردیدند ورویهای ایشان خجل نشد.
6این مسکین فریادکرد و خداوند او را شنید و او را از تمامی تنگیهایش رهایی بخشید.
7فرشته خداوندگرداگرد ترسندگان او است. اردو زده، ایشان رامی رهاند.
8بچشید و ببینید که خداوند نیکواست. خوشابحال شخصی که بدو توکل می‌دارد.
9ای مقدسان خداوند از او بترسید زیرا که ترسندگان او را هیچ کمی نیست.
10شیربچگان بی‌نوا شده، گرسنگی می‌کشند و اما طالبان خداوند را به هیچ‌چیز نیکو کمی نخواهد شد.
11ای اطفال بیایید مرا بشنوید و ترس خداوند رابه شما خواهم آموخت.
12کیست آن شخصی که آرزومند حیات‌است و طول ایام را دوست می‌دارد تا نیکویی را ببیند.
13زبانت را از بدی نگاه دار و لبهایت را از سخنان حیله آمیز.
14ازبدی اجتناب نما و نیکویی بکن. صلح را طلب نماو در‌پی آن بکوش.
مزامیر 34
مزامیر 34:2-14