1مزمور داود زمین و پری آن از آن خداوند است. ربع مسکون و ساکنان آن.
2زیرا که اواساس آن را بر دریاها نهاد. و آن را بر نهرها ثابت گردانید.
3کیست که به کوه خداوند برآید؟ وکیست که به مکان قدس او ساکن شود؟
4او که پاک دست و صاف دل باشد، که جان خود را به بطالت ندهد و قسم دروغ نخورد.
5او برکت را ازخداوند خواهد یافت. و عدالت را از خدای نجات خود.
6این است طبقه طالبان او. طالبان روی توای (خدای ) یعقوب. سلاه.