2مراد دل او را به وی بخشیدی و مسالت زبانش را از او دریغ نداشتی. سلاه.
3زیرابه برکات نیکو بر مراد او سبقت جستی. تاجی اززر خالص برسر وی نهادی.
4حیات را از توخواست و آن را به وی دادی، و طول ایام را تاابدالاباد.
5جلال او به‌سبب نجات تو عظیم شده. اکرام و حشمت را بر او نهاده‌ای.
6زیرا او رامبارک ساخته‌ای تا ابدالاباد. به حضور خود او رابی نهایت شادمان گردانیده‌ای.
7زیرا که پادشاه برخداوند توکل می‌دارد، و به رحمت حضرت اعلی جنبش نخواهد خورد.
مزامیر 21
مزامیر 21:2-7