مزامیر 106:5-31

⁵تاسعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم.

⁶با پدران خود گناه نموده‌ایم و عصیان ورزیده، شرارت کرده‌ایم.

⁷پدران ما کارهای عجیب تو را در مصر نفهمیدند و کثرت رحمت تو را به یاد نیاوردند بلکه نزد دریا یعنی بحر قلزم فتنه انگیختند.

⁸لیکن به‌خاطر اسم خود ایشان رانجات داد تا توانایی خود را اعلان نماید.

⁹و بحرقلزم را عتاب کرد که خشک گردید. پس ایشان رادر لجه‌ها مثل بیابان رهبری فرمود.

¹⁰و ایشان رااز دست دشمن نجات داد و از دست خصم رهایی بخشید.

¹¹و آب، دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان باقی نماند.

¹²آنگاه به کلام اوایمان آوردند و حمد او را سراییدند.

¹³لیکن اعمال او را به زودی فراموش کردند و مشورت اورا انتظار نکشیدند.

¹⁴بلکه شهوت‌پرستی نمودنددر بادیه؛ و خدا را امتحان کردند در هامون.

¹⁵ومسالت ایشان را بدیشان داد. لیکن لاغری درجانهای ایشان فرستاد.

¹⁶پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون، مقدس یهوه.

¹⁷و زمین شکافته شده، داتان را فرو برد و جماعت ابیرام را پوشانید.

¹⁸وآتش، در جماعت ایشان افروخته شده، شعله آتش شریران را سوزانید.

¹⁹گوساله‌ای درحوریب ساختند و بتی ریخته شده را پرستش نمودند.

²⁰و جلال خود را تبدیل نمودند به مثال گاوی که علف می‌خورد.

²¹و خدای نجات‌دهنده خود را فراموش کردند که کارهای عظیم در مصر کرده بود.

²²و اعمال عجیبه را در زمین حام و کارهای ترسناک را در بحر قلزم.

²³آنگاه گفت که ایشان را هلاک بکند. اگر برگزیده اوموسی در شکاف به حضور وی نمی ایستاد، تاغضب او را از هلاکت ایشان برگرداند.

²⁴و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وی ایمان نیاوردند.

²⁵و در خیمه های خود همهمه کردندو قول خداوند را استماع ننمودند.

²⁶لهذا دست خود را برایشان برافراشت، که ایشان را در صحرااز پا درآورد.

²⁷و ذریت ایشان را در میان امتهابیندازد و ایشان را در زمینها پراکنده کند.

²⁸پس به بعل فغور پیوستند و قربانی های مردگان راخوردند.

²⁹و به‌کارهای خود خشم او را به هیجان آوردند و وبا بر ایشان سخت آمد.

³⁰آنگاه فینحاس بر پا ایستاده، داوری نمود ووبا برداشته شد.

³¹و این برای او به عدالت محسوب گردید، نسلا بعد نسل تا ابدالاباد.