1آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟
2بهسر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها میایستد.
3بهجانب دروازهها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازهها صدا میزند.
4که شما راای مردان میخوانم و آواز من به بنی آدم است.
5ای جاهلان زیرکی را بفهمید وای احمقان عقل رادرک نمایید.
6بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم مینمایم و گشادن لبهایم استقامت است.