1Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?
2In summis excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
3juxta portas civitatis, in ipsis foribus loquitur, dicens:
4O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
5Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite.
6Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum, et aperientur labia mea ut recta prædicent.