9Кәчқурун қараңғу чүшкәндә, Зулмәт кечә, ай қараңғусида ишики алдидин өтти.
10Мана, өйдин бир хотун чиқип уни күтүвалди; Кийими паһишә аялларниңкидәк болуп, Нийити һейлә-микир еди.
11Ағзи бишәм-һаясиз, наһайити җаһил бир хотун, У өйидә турмайду,
12Бирдә мәһәллидә, бирдә мәйданларда, У кочилардики һәр доқмушта пайлап жүриду.
13Һелиқи яш жигитни тартип, уни сөйүп, Номуссизларчә униңға: —