Падишаһлар «1» 20:13-24

¹³У вақитта бир пәйғәмбәр Исраилниң падишаһи Аһабниң қешиға келип: — Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Бу зор бир топ адәмни көрдүңму? Мана, Мән бу күни уларни сениң қолуңға тапшуримән; шуниң билән сән Мениң Пәрвәрдигар екәнлигимни билисән», деди.

¹⁴Аһаб: — Кимниң вастиси билән болиду? Дәп сориди. У: — Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Валийларниң ғуламлири билән болиду», деди. У йәнә: — Ким һуҗумни башлайду? — дәп сориди. У: — Сән өзүң, деди.

¹⁵У вақитта валийларниң ғуламлирини санивиди, уларниң сани икки йүз оттуз икки нәпәр чиқти. Андин кейин у һәммә хәлиқни, йәни барлиқ Исраилларни санивиди, уларниң сани йәттә миң нәпәр чиқти.

¹⁶Исраиллар шәһәрдин чүш вақтида чиқти. Бән-Һадад билән шу падишаһлар, йәни ярдәмгә кәлгән оттуз икки падишаһ болса чедирлирида шарап ичип мәс болушқан еди.

¹⁷Валийларниң ғуламлири жүрүштә авал маңди. Бән-һадад адәм әвәтивиди, улар униңға хәвәр берип: — «Самарийәдин адәмләр келиватиду» — деди.

¹⁸У: — Әгәр сүлһи түзүшкә чиққан болса уларни тирик тутуңлар, әгәр соқушқили чиққан болсиму уларни тирик тутуңлар, деди.

¹⁹Әнди валийларниң бу ғуламлири вә уларниң кәйнидики қошун шәһәрдин чиқип,

²⁰һәр бири өзигә учриған адәмни чепип өлтүрди. Сурийләр қачти; Исраил уларни қоғлиди. Сурийәниң падишаһи Бән-Һадад болса атқа минип атлиқлар билән қечип қутулди.

²¹Исраилниң падишаһи чиқип һәм атлиқларни һәм җәң һарвулирини битчит қилип Сурийләрни қаттиқ қир-чап қилди.

²²Пәйғәмбәр йәнә Исраилниң падишаһиниң қешиға келип униңға: — Өзүңни мустәһкәмләп, өзүңни убдан дәңсәп, немә қилишиң керәклигини ойлап баққин. Чүнки келәр жили әтиязда Сурийәниң падишаһи сән билән җәң қилғили йәнә чиқиду, деди.

²³Сурийәниң падишаһиниң хизмәткарлири униңға мундақ деди: — «Уларниң илаһи тағ илаһи болғачқа, улар бизгә күчлүк кәлди. Лекин биз түзләңликтә улар билән соқушсақ, җәзмән уларға күчлүк келимиз.

²⁴Әнди шундақ қилғайлиги, падишаһларниң һәр бирини өз мәнсивидин чүшүрүп, уларниң орнида валийларни тиклигәйла.