Луқо 2:47-51

⁴⁷Ҳамаи шунавандагон аз барои доноӣ ва ҷавобҳояш ҳайрон монданд.

⁴⁸Падару модараш Ӯро дида, ҳайрон шуданд ва Марям ба Вай гуфт: «Писарам, чаро бо мо чунин рафтор кардӣ? Ману падарат дар ҷустуҷӯи Ту бисёр азоб кашидем».

⁴⁹Исо гуфт: «Чаро Маро ҷустуҷӯ кардед? Магар шумо намедонистед, ки Ман бояд дар хонаи Падарам бошам?»

⁵⁰Вале онҳо маънои суханони Ӯро нафаҳмиданд.

⁵¹Ӯ бо падару модараш ба Носира баргашт ва аз гуфтаи онҳо берун намебаромад. Марям бошад, ҳамаи инро дар дили худ нигоҳ медошт.