1Йәһуда падишаһи Йәһояким тәхткә олтирип үчинчи жили, Бабил падишаһи Небоқаднәсар Йерусалимға һуҗум қилип уни муһасирә қиливалди.
2Рәб Йәһуданиң падишаһи Йәһуякимни, шундақла Худаниң өйидики қача-қучиларниң бир қисмини униң қолиға тапшуруп бәрди. У әсирләрни Шинар зиминиға, өзи чоқунидиған мәбудниң бутханисиға елип барди вә булап кәлгән қача-қучиларни бутханиниң ғәзнисигә қойди.
3Падишаһ Небоқаднәсар баш ағват ғоҗидари Ашпиназға әсиргә чүшкән Исраиллар ичидин хан җәмәтидикиләрдин вә есилзадә жигитләрдин бир нәччидин таллап елип чиқишни буйруди.
4Бу яшлар нуқсансиз, келишкән, данишмән-уқумушлуқ, мол билимлик, мутәпәккур, орда хизмитидә болушқа лаяқәтлик, йәнә келип калдийләрниң илим-пәнлирини һәм тилини үгинәләйдиған болуши керәк еди.
5Падишаһ улар тоғрисида улар үч жилғичә һәр күни падишаһ йәйдиған назу-немәтләр вә шараплар билән озуқландурулсун, муддәт тошқанда падишаһниң алдида хизмәттә болсун дәп бекитти.
6Талланған Йәһуда қәбилисидики яшлардин Даниял, Һанания, Мишаел вә Азариялар бар еди.
7Ағват беши уларға йеңи исимлар, йәни Даниялға Бәлтәшасар, Һананияға Шадрак, Мишаелға Мишак, Азарияға Әбәднего дегән исимларни қойди.
8Даниял падишаһ бәлгүлигән назу-немәтләр вә шаһанә шараплири билән өзини Худа алдида напак қилмаслиққа бәл бағлиди; шуңа у ағват бешидин өзиниң напак қилинмаслиғиға йол қоюшини илтимас қилди.
9Әнди Худа ағват бешини Даниялға илтипат вә шапаәт көрситидиған қилған еди.
10Лекин ағват беши Даниялға: — Мән өз ғоҗам падишаһдин қорқимән. Силәрниң йемәк-ичмикиңларни у өзи бәлгүлигән; у әгәр силәрни башқа қурдаш жигитләрдәк сағлам чирай әмәс екән дәп қариса, ундақта силәр падишаһқа мениң калламни алдурғучи болисиләр, — деди.
11Шуниң билән Даниял келип ағват беши өзигә вә Һанания, Мишаел вә Азарияларға тайинлиған ғоҗидардин тәләп қилип:
12— Кәминилирини умач, көктат вә су биләнла беқип он күнлүк синақ қилсила.
13Андин бизниң чирайимиз билән падишаһниң есил тамиғини йегән жигитләрниң чирайини селиштуруп бақсила, андин күзитишлири бойичә кәминилиригә иш көргәйла! — деди.
14Ғоҗидар уларниң гепигә кирип, уларни он күн синап көрүшкә мақул болди.
15Он күндин кейин қариса, уларниң чирайлири падишаһниң назу-немәтлирини йегән жигитләрниңкидинму нурлуқ вә толған көрүнди.
16Шуниңдин кейин ғоҗидар уларға падишаһ бәлгүлигән назу-немәтләрни вә ичишкә бәлгүлигән шарапни бәрмәй, уларниң орнида умач, көктатларни беришкә башлиди.
17Бу төрт жигитни болса, Худа уларни һәр хил әдәбият вә илим-мәрипәттә данишмән вә уқумушлуқ қилди. Даниялму барлиқ ғайипанә аламәтләр билән чүшләргә тәбир беришкә парасәтлик болди.
18Падишаһ бәлгүлигән муддәт тошқинида, ағват беши жигитләрниң һәммисини Небоқаднәсарниң алдиға елип барди.
19Падишаһ улар билән бир-бирләп сөзләшти; яш жигитләрниң һеч қайсиси Даниял, Һанания, Мишаел вә Азарияларға йәтмиди. Шуңа бу төртәйлән падишаһниң хизмитидә қалди.
20Падишаһқа даналиқ-һекмәт керәк болғанда яки йорутуш керәк болған һәр қандақ мәсилигә җавап издигәндә, уларниң җавави униң сәлтәнитидики барлиқ рәмчи-палчи яки пир-устазлириниңкидин он һәссә тоғра чиқатти.
21Даниял Парс падишаһи Қорәш тәхткә олтарған биринчи жилғичә ордида давамлиқ турди.
