37Ĉar ilia koro ne estis firma al Li, Kaj ili ne estis fidelaj en Lia interligo.
38Tamen Li, favorkora, pardonas pekon, kaj Li ne pereigas, Kaj Li ofte forklinis Sian koleron, Kaj Li ne eligis Sian tutan furiozon.
39Kaj Li rememoris, ke ili estas karno, Vento, kiu iras kaj ne revenas.
40Kiom da fojoj ili ĉagrenis Lin en la dezerto Kaj indignigis Lin en la stepo!
41Ripete ili incitadis Dion Kaj provokis la Sanktulon de Izrael.
42Ili ne rememoris Lian manon, La tagon, en kiu Li liberigis ilin de premanto,
43Kiam Li faris en Egiptujo Siajn signojn Kaj Siajn miraklojn sur la kampo Coan;
44Kiam Li ŝanĝis en sangon iliajn riverojn kaj torentojn, Ke ili ne povis trinki.
45Li sendis sur ilin insektojn, kiuj ilin manĝis, Kaj ranojn, kiuj ilin pereigis;
46Iliajn produktojn de la tero Li fordonis al vermoj Kaj ilian laboron al akridoj;
47Per hajlo Li batis iliajn vinberojn, Kaj iliajn sikomorojn per frosto;
48Li elmetis al hajlo iliajn brutojn, Kaj iliajn paŝtatarojn al fulmo;
49Li sendis sur ilin Sian flamantan koleron, Furiozon, malbenon, kaj mizeron, Taĉmenton da malbonaj anĝeloj.
50Li donis liberan vojon al Sia kolero, Ne ŝirmis kontraŭ la morto ilian animon, Kaj ilian vivon Li transdonis al pesto;