17Ĝis mi venis en la sanktejon de Dio Kaj ekkomprenis la finon de tio.
18Vi starigas ilin sur glitiga loko; Kaj Vi ĵetas ilin en pereon.
19Kiel momente ili ruiniĝis! Pereis, malaperis de subita teruro!
20Simile al sonĝo post la vekiĝo, Vi, ho mia Sinjoro, en kolero tute sensignifigas ilian bildon.
21Kiam bolis mia koro Kaj turmentiĝis mia internaĵo,
22Tiam mi estis senklerulo kaj mi ne komprenis; Mi estis kiel bruto antaŭ Vi.
23Sed mi ĉiam estas apud Vi; Vi tenas min je la dekstra mano.
Psalmaro 73
Psalmaro 73:17-23