Psalmaro 22:11-21

¹¹Ne malproksimiĝu de mi, Ĉar malfeliĉo estas proksima, kaj helpanton mi ne havas.

¹²Ĉirkaŭis min multaj bovoj, Fortaj bovoj Baŝanaj stariĝis ĉirkaŭ mi.

¹³Ili malfermegis kontraŭ mi siajn buŝojn, Kiel leono ŝiranta kaj krieganta.

¹⁴Kiel akvo mi disverŝiĝis, Kaj disiĝis ĉiuj miaj ostoj; Mia koro fariĝis kiel vakso, Fandiĝis en mia interno.

¹⁵Mia forto elsekiĝis kiel peco da poto; Mia lango algluiĝis al mia palato; Kaj Vi metas min en tomban polvon.

¹⁶Ĉar ĉirkaŭis min hundoj; Amaso da malbonuloj staras ĉirkaŭ mi; Ili mordas miajn manojn kaj piedojn.

¹⁷Mi povas kalkuli ĉiujn miajn ostojn; Ili rigardas kaj konstante rigardas.

¹⁸Ili dividas miajn vestojn inter si, Pri mia tuniko ili lotas.

¹⁹Sed Vi, ho Eternulo, ne malproksimiĝu; Mia forto, rapidu, por helpi min.

²⁰Savu de la glavo mian animon, Mian solan savu de la hundo.

²¹Savu min de buŝo de leono, Kaj helpu min kontraŭ kornoj de bubaloj.