Mga Awit 50:1-15

¹Ang Tanging Makapangyarihan, ang Diyos, si Yahweh, ay nagsalita at tinawag ang daigdig mula sa pagsikat ng araw hanggang sa paglubog nito.

²Mula sa Sion, ang kaganapan ng kagandahan, ang Diyos ay nagningning.

³Dumarating ang ating Diyos at hindi nananatiling tahimik; isang apoy ang lumalamon sa harapan niya, at bumabagyo nang napakalakas sa kanyang paligid.

⁴Nananawagan siya sa kalangitan at sa lupa para mahatulan niya ang kaniyang bayan:

⁵“Tipunin ang mga matatapat sa akin, ang mga nakipagtipan sa akin sa pamamagitan ng pag-aalay.”

⁶Ipahahayag ng kalangitan ang kaniyang katuwiran, dahil ang Diyos mismo ay hukom. Selah

⁷“Makinig, aking bayan, at ako ay magsasalita; ako ang Diyos, ang inyong Diyos.

⁸Hindi ko kayo susumbatan dahil sa inyong mga alay; ang sinunog ninyong mga handog ay laging nasa aking harapan.

⁹Wala akong kukuning toro mula sa inyong bahay, o lalaking mga kambing mula sa inyong mga kawan.

¹⁰Dahil ang bawat hayop sa kagubatan ay sa akin, at ang mga baka na nasa isang libong burol.

¹¹Kilala ko ang lahat ng mga ibon sa mga bundok, at ang mga mababangis na hayop sa bukid ay sa akin.

¹²Kung ako ay nagugutom, hindi ko sa inyo sasabihin; dahil ang mundo ay sa akin, at ang lahat ng mga bagay dito, ay sa akin din.

¹³Kakainin ko ba ang laman ng mga toro o iinumin ang dugo ng mga kambing?

¹⁴Maghandog kayo sa Diyos ng alay ng pasasalamat, at tuparin ninyo ang inyong mga banal na panata sa Kataas-taasan.

¹⁵Tumawag kayo sa akin sa araw ng kaguluhan; sasagipin ko kayo, at ako ay inyong luluwalhatiin.”