LUCAM 12:18-49

¹⁸Et dixit: Hoc faciam: destruam horrea mea, et majora faciam: et illuc congregabo omnia quæ nata sunt mihi, et bona mea,

¹⁹et dicam animæ meæ: Anima, habes multa bona posita in annos plurimos: requiesce, comede, bibe, epulare.

²⁰Dixit autem illi Deus: Stulte, hac nocte animam tuam repetunt a te: quæ autem parasti, cujus erunt?

²¹Sic est qui sibi thesaurizat, et non est in Deum dives.

²²Dixitque ad discipulos suos: Ideo dico vobis, nolite solliciti esse animæ vestræ quid manducetis, neque corpori quid induamini.

²³Anima plus est quam esca, et corpus plus quam vestimentum.

²⁴Considerate corvos, quia non seminant, neque metunt, quibus non est cellarium, neque horreum, et Deus pascit illos. Quanto magis vos pluris estis illis?

²⁵Quis autem vestrum cogitando potest adjicere ad staturam suam cubitum unum?

²⁶Si ergo neque quod minimum est potestis, quid de ceteris solliciti estis?

²⁷Considerate lilia quomodo crescunt: non laborant, neque nent: dico autem vobis, nec Salomon in omni gloria sua vestiebatur sicut unum ex istis.

²⁸Si autem fœnum, quod hodie est in agro, et cras in clibanum mittitur, Deus sic vestit: quanto magis vos pusillæ fidei?

²⁹Et vos nolite quærere quid manducetis, aut quid bibatis: et nolite in sublime tolli:

³⁰hæc enim omnia gentes mundi quærunt. Pater autem vester scit quoniam his indigetis.

³¹Verumtamen quærite primum regnum Dei, et justitiam ejus: et hæc omnia adjicientur vobis.

³²Nolite timere pusillus grex, quia complacuit Patri vestro dare vobis regnum.

³³Vendite quæ possidetis, et date eleemosynam. Facite vobis sacculos, qui non veterascunt, thesaurum non deficientem in cælis: quo fur non appropriat, neque tinea corrumpit.

³⁴Ubi enim thesaurus vester est, ibi et cor vestrum erit.

³⁵Sint lumbi vestri præcincti, et lucernæ ardentes in manibus vestris,

³⁶et vos similes hominibus exspectantibus dominum suum quando revertatur a nuptiis: ut, cum venerit et pulsaverit, confestim aperiant ei.

³⁷Beati servi illi quos, cum venerit dominus, invenerit vigilantes: amen dico vobis, quod præcinget se, et faciet illos discumbere, et transiens ministrabit illis.

³⁸Et si venerit in secunda vigilia, et si in tertia vigilia venerit, et ita invenerit, beati sunt servi illi.

³⁹Hoc autem scitote, quoniam si sciret paterfamilias, qua hora fur veniret, vigilaret utique, et non sineret perfodi domum suam.

⁴⁰Et vos estote parati: quia qua hora non putatis, Filius hominis veniet.

⁴¹Ait autem et Petrus: Domine, ad nos dicis hanc parabolam, an et ad omnes?

⁴²Dixit autem Dominus: Quis, putas, est fidelis dispensator, et prudens, quem constituit dominus supra familiam suam, ut det illis in tempore tritici mensuram?

⁴³Beatus ille servus quem, cum venerit dominus, invenerit ita facientem.

⁴⁴Vere dico vobis, quoniam supra omnia quæ possidet, constituet illum.

⁴⁵Quod si dixerit servus ille in corde suo: Moram facit dominus meus venire: et cœperit percutere servos, et ancillas, et edere, et bibere, et inebriari:

⁴⁶veniet dominus servi illius in die qua non sperat, et hora qua nescit, et dividet eum, partemque ejus cum infidelibus ponet.

⁴⁷Ille autem servus qui cognovit voluntatem domini sui, et non præparavit, et non facit secundum voluntatem ejus, vapulabit multis:

⁴⁸qui autem non cognovit, et fecit digna plagis, vapulabit paucis. Omni autem cui multum datum est, multum quæretur ab eo: et cui commendaverunt multum, plus petent ab eo.

⁴⁹Ignem veni mittere in terram, et quid volo nisi ut accendatur?