ACTUUM APOSTOLORUM 4:1-17

¹Loquentibus autem illis ad populum, supervenerunt sacerdotes, et magistratus templi, et sadducæi,

²dolentes quod docerent populum, et annuntiarent in Jesu resurrectionem ex mortuis:

³et injecerunt in eos manus, et posuerunt eos in custodiam in crastinum: erat enim jam vespera.

⁴Multi autem eorum qui audierant verbum, crediderunt: et factus est numerus virorum quinque millia.

⁵Factum est autem in crastinum, ut congregarentur principes eorum, et seniores, et scribæ, in Jerusalem:

⁶et Annas princeps sacerdotum, et Caiphas, et Joannes, et Alexander, et quotquot erant de genere sacerdotali.

⁷Et statuentes eos in medio, interrogabant: In qua virtute, aut in quo nomine fecistis hoc vos?

⁸Tunc repletus Spiritu Sancto Petrus, dixit ad eos: Principes populi, et seniores, audite:

⁹si nos hodie dijudicamur in benefacto hominis infirmi, in quo iste salvus factus est,

¹⁰notum sit omnibus vobis, et omni plebi Israël, quia in nomine Domini nostri Jesu Christi Nazareni, quem vos crucifixistis, quem Deus suscitavit a mortuis, in hoc iste astat coram vobis sanus.

¹¹Hic est lapis qui reprobatus est a vobis ædificantibus, qui factus est in caput anguli:

¹²et non est in alio aliquo salus. Nec enim aliud nomen est sub cælo datum hominibus, in quo oporteat nos salvos fieri.

¹³Videntes autem Petri constantiam, et Joannis, comperto quod homines essent sine litteris, et idiotæ, admirabantur, et cognoscebant eos quoniam cum Jesu fuerant:

¹⁴hominem quoque videntes stantem cum eis, qui curatus fuerat, nihil poterant contradicere.

¹⁵Jusserunt autem eos foras extra concilium secedere: et conferebant ad invicem,

¹⁶dicentes: Quid faciemus hominibus istis? quoniam quidem notum signum factum est per eos omnibus habitantibus Jerusalem: manifestum est, et non possumus negare.

¹⁷Sed ne amplius divulgetur in populum, comminemur eis ne ultra loquantur in nomine hoc ulli hominum.