ലൂകഃ 13:11-23

¹¹തസ്മിത് സമയേ ഭൂതഗ്രസ്തത്വാത് കുബ്ജീഭൂയാഷ്ടാദശവർഷാണി യാവത് കേനാപ്യുപായേന ഋജു ർഭവിതും ന ശക്നോതി യാ ദുർബ്ബലാ സ്ത്രീ,

¹²താം തത്രോപസ്ഥിതാം വിലോക്യ യീശുസ്താമാഹൂയ കഥിതവാൻ ഹേ നാരി തവ ദൗർബ്ബല്യാത് ത്വം മുക്താ ഭവ|

¹³തതഃ പരം തസ്യാ ഗാത്രേ ഹസ്താർപണമാത്രാത് സാ ഋജുർഭൂത്വേശ്വരസ്യ ധന്യവാദം കർത്തുമാരേഭേ|

¹⁴കിന്തു വിശ്രാമവാരേ യീശുനാ തസ്യാഃ സ്വാസ്ഥ്യകരണാദ് ഭജനഗേഹസ്യാധിപതിഃ പ്രകുപ്യ ലോകാൻ ഉവാച, ഷട്സു ദിനേഷു ലോകൈഃ കർമ്മ കർത്തവ്യം തസ്മാദ്ധേതോഃ സ്വാസ്ഥ്യാർഥം തേഷു ദിനേഷു ആഗച്ഛത, വിശ്രാമവാരേ മാഗച്ഛത|

¹⁵തദാ പഭുഃ പ്രത്യുവാച രേ കപടിനോ യുഷ്മാകമ് ഏകൈകോ ജനോ വിശ്രാമവാരേ സ്വീയം സ്വീയം വൃഷഭം ഗർദഭം വാ ബന്ധനാന്മോചയിത്വാ ജലം പായയിതും കിം ന നയതി?

¹⁶തർഹ്യാഷ്ടാദശവത്സരാൻ യാവത് ശൈതാനാ ബദ്ധാ ഇബ്രാഹീമഃ സന്തതിരിയം നാരീ കിം വിശ്രാമവാരേ ന മോചയിതവ്യാ?

¹⁷ഏഷു വാക്യേഷു കഥിതേഷു തസ്യ വിപക്ഷാഃ സലജ്ജാ ജാതാഃ കിന്തു തേന കൃതസർവ്വമഹാകർമ്മകാരണാത് ലോകനിവഹഃ സാനന്ദോഽഭവത്|

¹⁸അനന്തരം സോവദദ് ഈശ്വരസ്യ രാജ്യം കസ്യ സദൃശം? കേന തദുപമാസ്യാമി?

¹⁹യത് സർഷപബീജം ഗൃഹീത്വാ കശ്ചിജ്ജന ഉദ്യാന ഉപ്തവാൻ തദ് ബീജമങ്കുരിതം സത് മഹാവൃക്ഷോഽജായത, തതസ്തസ്യ ശാഖാസു വിഹായസീയവിഹഗാ ആഗത്യ ന്യൂഷുഃ, തദ്രാജ്യം താദൃശേന സർഷപബീജേന തുല്യം|

²⁰പുനഃ കഥയാമാസ, ഈശ്വരസ്യ രാജ്യം കസ്യ സദൃശം വദിഷ്യാമി? യത് കിണ്വം കാചിത് സ്ത്രീ ഗൃഹീത്വാ ദ്രോണത്രയപരിമിതഗോധൂമചൂർണേഷു സ്ഥാപയാമാസ,

²¹തതഃ ക്രമേണ തത് സർവ്വഗോധൂമചൂർണം വ്യാപ്നോതി, തസ്യ കിണ്വസ്യ തുല്യമ് ഈശ്വരസ്യ രാജ്യം|

²²തതഃ സ യിരൂശാലമ്നഗരം പ്രതി യാത്രാം കൃത്വാ നഗരേ നഗരേ ഗ്രാമേ ഗ്രാമേ സമുപദിശൻ ജഗാമ|

²³തദാ കശ്ചിജ്ജനസ്തം പപ്രച്ഛ, ഹേ പ്രഭോ കിം കേവലമ് അൽപേ ലോകാഃ പരിത്രാസ്യന്തേ?