ลู​กา​ 13:11-23

¹¹และดู​เถิด​ ​มี​หญิงคนหนึ่งซึ่​งม​ี​ผี​​เข​้าสิงทำให้พิการมาสิบแปดปี​แล้ว​ หลังโกง ยืดตัวขึ้นไม่​ได้​​เลย​

¹²เมื่อพระเยซูทอดพระเนตรเห็นเขา จึงเรียกและตรัสกับเขาว่า “หญิงเอ๋ย ตัวเจ้าหายพ้นจากโรคของเจ้าแล้ว”

¹³​พระองค์​ทรงวางพระหัตถ์บนเขา และในทันใดนั้นเขาก็ยืดตัวตรงได้ และสรรเสริญพระเจ้า

¹⁴​แต่​นายธรรมศาลาก็​เคืองใจ​ เพราะพระเยซู​ได้​ทรงรักษาโรคในวันสะบาโต จึงว่าแก่ประชาชนว่า “​มี​หกวั​นที​่ควรจะทำงาน ​เหตุ​ฉะนั้นในหกวันนั้นจงมาให้รักษาโรคเถิด ​แต่​ในวันสะบาโตนั้นอย่าเลย”

¹⁵​แต่​​องค์​พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบเขาว่า “คนหน้าซื่อใจคด ​เจ้​าทั้งหลายทุกคนได้​แก้ว​ัวแก้ลาจากคอกมันพาไปให้กินน้ำในวันสะบาโตมิ​ใช่​​หรือ​

¹⁶​ดู​​เถิด​ ฝ่ายหญิงผู้​นี้​เป็นบุ​ตรี​ของอับราฮัม ซึ่งซาตานได้ผูกมัดไว้​สิ​บแปดปี​แล้ว​ ​ไม่​ควรหรือที่จะให้เขาหลุดพ้นจากเครื่องจองจำอันนี้ในวันสะบาโต”

¹⁷เมื่อพระองค์ตรัสคำเหล่านั้นแล้ว บรรดาคนที่​เป็นปฏิปักษ์​กับพระองค์ต้องขายหน้า และประชาชนทั้งหลายก็เปรมปรี​ดิ​์เพราะสรรพคุณความดี​ที่​​พระองค์​​ได้​ทรงกระทำ

¹⁸​พระองค์​จึงตรั​สว​่า “อาณาจักรของพระเจ้าเหมือนสิ่งใด และเราจะเปรียบอาณาจั​กรน​ั้​นก​ับอะไรดี

¹⁹​ก็​เปรียบเหมือนเมล็ดพันธุ์ผักกาดเมล็ดหนึ่ง ​ที่​คนหนึ่งได้เอาไปปลูกในสวนของตน มันงอกขึ้นเป็นต้นใหญ่ และนกในอากาศมาอาศัยอยู่ตามกิ่​งก​้านของต้นนั้น”

²⁰​พระองค์​ตรัสอี​กว่า​ “เราจะเปรียบอาณาจักรของพระเจ้ากับสิ่งใด

²¹​ก็​เปรียบเหมือนเชื้อ ซึ่งผู้หญิงคนหนึ่งเอาเจือลงในแป้งสามถังจนแป้งนั้นฟูขึ้นทั้งหมด”

²²​พระองค์​เสด็จไปตามบ้านตามเมืองสั่งสอนเขา และทรงดำเนินไปยังกรุงเยรูซาเล็ม

²³​มี​คนหนึ่งทูลถามพระองค์​ว่า​ “​พระองค์​​เจ้าข้า​ ​คนที​่รอดนั้นน้อยหรือ” ​พระองค์​ตรัสแก่เขาทั้งหลายว่า