ప్రేరితాః 22:6-17

⁶కిన్తు గచ్ఛన్ తన్నగరస్య సమీపం ప్రాప్తవాన్ తదా ద్వితీయప్రహరవేలాయాం సత్యామ్ అకస్మాద్ గగణాన్నిర్గత్య మహతీ దీప్తి ర్మమ చతుర్దిశి ప్రకాశితవతీ|

⁷తతో మయి భూమౌै పతితే సతి, హే శౌల హే శౌల కుతో మాం తాడయసి? మామ్ప్రతి భాషిత ఏతాదృశ ఏకో రవోపి మయా శ్రుతః|

⁸తదాహం ప్రత్యవదం, హే ప్రభే కో భవాన్? తతః సోఽవాదీత్ యం త్వం తాడయసి స నాసరతీయో యీశురహం|

⁹మమ సఙ్గినో లోకాస్తాం దీప్తిం దృష్ట్వా భియం ప్రాప్తాః, కిన్తు మామ్ప్రత్యుదితం తద్వాక్యం తేे నాబుధ్యన్త|

¹⁰తతః పరం పృష్టవానహం, హే ప్రభో మయా కిం కర్త్తవ్యం? తతః ప్రభురకథయత్, ఉత్థాయ దమ్మేషకనగరం యాహి త్వయా యద్యత్ కర్త్తవ్యం నిరూపితమాస్తే తత్ తత్ర త్వం జ్ఞాపయిష్యసే|

¹¹అనన్తరం తస్యాః ఖరతరదీప్తేః కారణాత్ కిమపి న దృష్ట్వా సఙ్గిగణేన ధృతహస్తః సన్ దమ్మేషకనగరం వ్రజితవాన్|

¹²తన్నగరనివాసినాం సర్వ్వేషాం యిహూదీయానాం మాన్యో వ్యవస్థానుసారేణ భక్తశ్చ హనానీయనామా మానవ ఏకో

¹³మమ సన్నిధిమ్ ఏత్య తిష్ఠన్ అకథయత్, హే భ్రాతః శౌల సుదృష్టి ర్భవ తస్మిన్ దణ్డేఽహం సమ్యక్ తం దృష్టవాన్|

¹⁴తతః స మహ్యం కథితవాన్ యథా త్వమ్ ఈశ్వరస్యాభిప్రాయం వేత్సి తస్య శుద్ధసత్త్వజనస్య దర్శనం ప్రాప్య తస్య శ్రీముఖస్య వాక్యం శృణోషి తన్నిమిత్తమ్ అస్మాకం పూర్వ్వపురుషాణామ్ ఈశ్వరస్త్వాం మనోనీతం కృతవానం|

¹⁵యతో యద్యద్ అద్రాక్షీరశ్రౌషీశ్చ సర్వ్వేషాం మానవానాం సమీపే త్వం తేషాం సాక్షీ భవిష్యసి|

¹⁶అతఏవ కుతో విలమ్బసే? ప్రభో ర్నామ్నా ప్రార్థ్య నిజపాపప్రక్షాలనార్థం మజ్జనాయ సముత్తిష్ఠ|

¹⁷తతః పరం యిరూశాలమ్నగరం ప్రత్యాగత్య మన్దిరేఽహమ్ ఏకదా ప్రార్థయే, తస్మిన్ సమయేఽహమ్ అభిభూతః సన్ ప్రభూం సాక్షాత్ పశ్యన్,