مزامیر 90:4-14

⁴زیرا که هزار سال در نظر تو مثل دیروزاست که گذشته باشد و مثل پاسی از شب.

⁵مثل سیلاب ایشان را رفته‌ای و مثل خواب شده‌اند. بامدادان مثل گیاهی که می‌روید.

⁶بامدادان می‌شکفد و می‌روید. شامگاهان بریده و پژمرده می‌شود.

⁷زیرا که در غضب تو کاهیده می‌شویم ودر خشم تو پریشان می‌گردیم.

⁸چونکه گناهان مارا در نظر خود گذارده‌ای و خفایای ما را در نورروی خویش.

⁹زیرا که تمام روزهای ما در خشم تو سپری شد و سالهای خود را مثل خیالی بسر برده‌ایم.

¹⁰ایام عمر ما هفتاد سال است و اگر ازبنیه، هشتاد سال باشد. لیکن فخر آنها محنت وبطالت است زیرا به زودی تمام شده، پروازمی کنیم.

¹¹کیست که شدت خشم تو را می‌داند وغضب تو را چنانکه از تو می‌باید ترسید.

¹²ما را تعلیم ده تا ایام خود را بشماریم تا دل خردمندی را حاصل نماییم.

¹³رجوع کن‌ای خداوند تا به کی و بر بندگان خود شفقت فرما.

¹⁴صبحگاهان ما را از رحمت خود سیر کن تاتمامی عمر خود ترنم و شادی نماییم.