1دعای موسی مرد خدا ای خداوند مسکن ما تو بودهای، درجمیع نسلها،
2قبل از آنکه کوهها به وجود آید و زمین ربع مسکون را بیافرینی. از ازل تا به ابد تو خدا هستی.
3انسان را به غباربرمی گردانی، و میگوییای بنی آدم رجوع نمایید.
4زیرا که هزار سال در نظر تو مثل دیروزاست که گذشته باشد و مثل پاسی از شب.
5مثل سیلاب ایشان را رفتهای و مثل خواب شدهاند. بامدادان مثل گیاهی که میروید.
6بامدادان میشکفد و میروید. شامگاهان بریده و پژمرده میشود.