مزامیر 89:10-45

¹⁰رهب را مثل کشته شده خرد شکسته‌ای. به بازوی زورآورخویش دشمنانت را پراکنده نموده‌ای.

¹¹آسمان از آن تو است و زمین نیز از آن تو. ربع مسکون وپری آن را تو بنیاد نهاده‌ای.

¹²شمال و جنوب راتو آفریده‌ای. تابور و حرمون به نام تو شادی می‌کنند.

¹³بازوی تو با قوت است. دست توزورآور است و دست راست تو متعال.

¹⁴عدالت و انصاف اساس تخت تو است. رحمت و راستی پیش روی تو می‌خرامند.

¹⁵خوشابحال قومی که آواز شادمانی رامی دانند. در نور روی تو‌ای خداوند خواهندخرامید.

¹⁶در نام تو شادمان خواهند شد تمامی روز و در عدالت تو سرافراشته خواهند گردید.

¹⁷زیرا که فخر قوت ایشان تو هستی و به رضامندی تو شاخ ما مرتفع خواهد شد.

¹⁸زیراکه سپر ما از آن خداوند است و پادشاه ما از آن قدوس اسرائیل.

¹⁹آنگاه در عالم رویا به مقدس خود خطاب کرده، گفتی که نصرت را بر مردی زورآور نهادم و برگزیده‌ای از قوم را ممتاز کردم.

²⁰بنده خود داود را یافتم و او را به روغن مقدس خود مسح کردم.

²¹که دست من با او استوارخواهد شد. بازوی من نیز او را قوی خواهدگردانید.

²²دشمنی بر او ستم نخواهد کرد و هیچ پسر ظلم بدو اذیت نخواهد رسانید.

²³و خصمان او را پیش روی وی خواهم گرفت و آنانی را که ازاو نفرت دارند مبتلا خواهم گردانید.

²⁴و امانت ورحمت من با وی خواهد بود و در نام من شاخ اومرتفع خواهد شد.

²⁵دست او را بر دریا مستولی خواهم ساخت و دست راست او را بر نهرها.

²⁶او مرا خواهد خواند که تو پدر من هستی، خدای من و صخره نجات من.

²⁷من نیز او رانخست زاده خود خواهم ساخت، بلندتر ازپادشاهان جهان.

²⁸رحمت خویش را برای وی نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد و عهد من با اواستوار خواهد بود.

²⁹و ذریت وی را باقی خواهم داشت تا ابدالاباد و تخت او را مثل روزهای آسمان.

³⁰اگر فرزندانش شریعت مرا ترک کنند، و دراحکام من سلوک ننمایند،

³¹اگر فرایض مرابشکنند، و اوامر مرا نگاه ندارند،

³²آنگاه معصیت ایشان را به عصا تادیب خواهم نمود وگناه ایشان را به تازیانه‌ها.

³³لیکن رحمت خود رااز او برنخواهم داشت و امانت خویش را باطل نخواهم ساخت.

³⁴عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را از دهانم صادر شد تغییر نخواهم داد.

³⁵یک چیز را به قدوسیت خود قسم خوردم و به داود هرگز دروغ نخواهم گفت.

³⁶که ذریت اوباقی خواهد بود تا ابدالاباد و تخت او به حضورمن مثل آفتاب،

³⁷مثل ماه ثابت خواهد بود تاابدالاباد و مثل شاهد امین در آسمان، سلاه.

³⁸لیکن تو ترک کرده‌ای و دور انداخته‌ای و بامسیح خود غضبناک شده‌ای.

³⁹عهد بنده خودرا باطل ساخته‌ای و تاج او را بر زمین انداخته، بی‌عصمت کرده‌ای.

⁴⁰جمیع حصارهایش راشکسته و قلعه های او را خراب نموده‌ای.

⁴¹همه راه گذران او را تاراج می‌کنند و او نزد همسایگان خود عار گردیده است.

⁴²دست راست خصمان او را برافراشته، و همه دشمنانش را مسرورساخته‌ای.

⁴³دم شمشیر او را نیز برگردانیده‌ای واو را در جنگ پایدار نساخته‌ای.

⁴⁴جلال او راباطل ساخته و تخت او را به زمین انداخته‌ای.

⁴⁵ایام شبابش را کوتاه کرده، و او را به خجالت پوشانیده‌ای، سلاه.