مزامیر 78:19-39

¹⁹و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟

²⁰اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»

²¹پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.

²²زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

²³پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود

²⁴و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.

²⁵مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.

²⁶بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،

²⁷و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.

²⁸وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.

²⁹پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.

³⁰ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود

³¹که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

³²با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.

³³بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

³⁴هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،

³⁵و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.

³⁶اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

³⁷زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

³⁸اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

³⁹و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.