6از شکم بر توانداخته شدهام. از رحم مادرم ملجای من توبودهای و تسبیح من دائم درباره تو خواهد بود.
7بسیاری را آیتی عجیب شدهام. لیکن تو ملجای زورآور من هستی.
8دهانم از تسبیح تو پر است واز کبریایی تو تمامی روز.
9در زمان پیری مرا دور مینداز چون قوتم زایل شود مرا ترک منما.
10زیرا دشمنانم بر من حرف میزنند و مترصدان جانم با یکدیگرمشورت میکنند
11و میگویند: «خدا او را ترک کرده است. پس او را تعاقب کرده، بگیرید، زیرا که رهانندهای نیست.»
12ای خدا از من دور مشو. خدایا به اعانت من تعجیل نما.
13خصمان جانم خجل و فانی شوند.
14و اما من دائم امیدوارخواهم بود و بر همه تسبیح تو خواهم افزود.