مزامیر 44:2-23

²تو به‌دست خود امت‌ها را بیرون کردی، اماایشان را غرس نمودی. قومها را تباه کردی، اما ایشان را منتشر ساختی.

³زیرا که به شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان ایشان را نجات نداد. بلکه دست راست تو وبازو و نور روی تو. زیرا از ایشان خرسندبودی.

⁴‌ای خدا تو پادشاه من هستی. پس برنجات یعقوب امر فرما.

⁵به مدد تو دشمنان خود راخواهیم افکند و به نام تو مخالفان خویش راپایمال خواهیم ساخت.

⁶زیرا بر کمان خودتوکل نخواهم داشت و شمشیرم مرا خلاصی نخواهد داد.

⁷بلکه تو ما را از دشمنان ما خلاصی دادی و مبغضان ما را خجل ساختی.

⁸تمامی روزبر خدا فخر خواهیم کرد و نام تو را تا به ابد تسبیح خواهیم خواند، سلاه.

⁹لیکن الان تو ما را دورانداخته و رسوا ساخته‌ای و با لشکرهای ما بیرون نمی آیی.

¹⁰و ما را از پیش دشمن روگردان ساخته‌ای و خصمان ما برای خویشتن تاراج می‌کنند.

¹¹ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کرده‌ای و ما را در میان امت‌ها پراکنده ساخته‌ای.

¹²قوم خود را بی‌بها فروختی و ازقیمت ایشان نفع نبردی.

¹³ما را نزد همسایگان ماعار گردانیدی. اهانت و سخریه نزد آنانی که گرداگرد مایند.

¹⁴ما را در میان امت هاضرب‌المثل ساخته‌ای. جنبانیدن سر در میان قوم‌ها.

¹⁵و رسوایی من همه روزه در نظر من است. و خجالت رویم مرا پوشانیده است،

¹⁶ازآواز ملامت گو و فحاش، از روی دشمن و انتقام گیرنده.

¹⁷این همه بر ما واقع شد. اما تو را فراموش نکردیم و در عهد تو خیانت نورزیدیم.

¹⁸دل مابه عقب برنگردید و پایهای ما از طریق تو انحراف نورزید.

¹⁹هرچند ما را در مکان اژدرها کوبیدی و ما را به سایه موت پوشانیدی.

²⁰نام خدای خود را هرگز فراموش نکردیم و دست خود را به خدای غیر برنیفراشتیم.

²¹آیا خدا این راغوررسی نخواهد کرد؟ زیرا او خفایای قلب رامی داند.

²²هر آینه به‌خاطر تو تمامی روز کشته می‌شویم و مثل گوسفندان ذبح شمرده می‌شویم.

²³‌ای خداوند بیدار شو چراخوابیده‌ای؟ برخیز و ما را تا به ابد دور مینداز.