مزامیر 119:121-172 - ترجمه قدیم

¹²¹داد و عدالت را به‌جا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما.

¹²²برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند.

¹²³چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو.

¹²⁴با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز.

¹²⁵من بنده تو هستم. مرا فهیم گردان تاشهادات تو را دانسته باشم.

¹²⁶وقت است که خداوند عمل کند زیرا که شریعت تو را باطل نموده‌اند.

¹²⁷بنابراین، اوامر تو را دوست می‌دارم، زیادتر از طلا و زر خالص.

¹²⁸بنابراین، همه وصایای تو را در هر چیز راست می‌دانم، وهر راه دروغ را مکروه می‌دارم.

¹²⁹شهادات تو عجیب است. ازین سبب جان من آنها را نگاه می‌دارد.

¹³⁰کشف کلام تو نورمی بخشد و ساده دلان را فهیم می‌گرداند.

¹³¹دهان خود را نیکو باز کرده، نفس زدم زیرا که مشتاق وصایای تو بودم.

¹³²بر من نظر کن و کرم فرما، برحسب عادت تو به آنانی که نام تو رادوست می‌دارند.

¹³³قدم های مرا در کلام خودت پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد.

¹³⁴مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تورا نگاه دارم.

¹³⁵روی خود را بر بنده خود روشن ساز، و فرایض خود را به من بیاموز.

¹³⁶نهرهای آب از چشمانم جاری است زیرا که شریعت تو رانگاه نمی دارند.

¹³⁷‌ای خداوند تو عادل هستی و داوریهای تو راست است.

¹³⁸شهادات خود را به راستی امر فرمودی و به امانت الی نهایت.

¹³⁹غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تورا فراموش کرده‌اند.

¹⁴⁰کلام تو بی‌نهایت مصفی است و بنده تو آن را دوست می‌دارد.

¹⁴¹من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را فراموش نکردم.

¹⁴²عدالت تو عدل است تا ابدالاباد وشریعت تو راست است.

¹⁴³تنگی و ضیق مرا درگرفته است، اما اوامر تو تلذذ من است.

¹⁴⁴شهادات تو عادل است تا ابدالاباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم.

¹⁴⁵به تمامی دل خوانده‌ام. ای خداوند مراجواب ده تا فرایض تو را نگاه دارم!

¹⁴⁶تو راخوانده‌ام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت.

¹⁴⁷بر طلوع فجر سبقت جسته، استغاثه کردم، و کلام تو را انتظار کشیدم.

¹⁴⁸چشمانم بر پاسهای شب سبقت جست، تا درکلام تو تفکر بنمایم.

¹⁴⁹به حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوریهای خودمرا زنده ساز.

¹⁵⁰آنانی که در‌پی خباثت می‌روند، نزدیک می‌آیند، و از شریعت تو دورمی باشند.

¹⁵¹‌ای خداوند تو نزدیک هستی وجمیع اوامر تو راست است.

¹⁵²شهادات تو را اززمان پیش دانسته‌ام که آنها را بنیان کرده‌ای تاابدالاباد.

¹⁵³بر مذلت من نظر کن و مرا خلاصی ده زیراکه شریعت تو را فراموش نکرده‌ام.

¹⁵⁴در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز.

¹⁵⁵نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند.

¹⁵⁶‌ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز.

¹⁵⁷جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم.

¹⁵⁸خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند.

¹⁵⁹ببین که وصایای تو را دوست می‌دارم. ای خداوند، به حسب رحمت خود مرازنده ساز!

¹⁶⁰جمله کلام تو راستی است وتمامی داوری عدالت تو تا ابدالاباد است.

¹⁶¹سروران بی‌جهت بر من جفا کردند. اما دل من از کلام تو ترسان است.

¹⁶²من در کلام توشادمان هستم، مثل کسی‌که غنیمت وافر پیدانموده باشد.

¹⁶³از دروغ کراهت و نفرت دارم. اماشریعت تو را دوست می‌دارم.

¹⁶⁴هر روز تو راهفت مرتبه تسبیح می‌خوانم، برای داوریهای عدالت تو.

¹⁶⁵آنانی را که شریعت تو را دوست می دارند، سلامتی عظیم است و هیچ‌چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد.

¹⁶⁶‌ای خداوند، برای نجات تو امیدوار هستم و اوامر تو را بجا می‌آورم.

¹⁶⁷جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آنهارا بی‌نهایت دوست می‌دارم.

¹⁶⁸وصایا وشهادات تو را نگاه داشته‌ام زیرا که تمام طریقهای من در مد نظر تو است.

¹⁶⁹‌ای خداوند، فریاد من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مرا فهیم گردان.

¹⁷⁰مناجات من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مراخلاصی ده.

¹⁷¹لبهای من حمد تو را جاری کندزیرا فرایض خود را به من آموخته‌ای.

¹⁷²زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو عدل است.